Cel: Celem badania było porównanie skuteczności metod leczenia ciąży w bliźnie po cięciu cesarskim ze szczególnym uwzględnieniem dyskusji dotyczących strategii terapeutycznych w świetle aktualnej literatury. Materiał i metody: Analizą objęto łącznie dane 55 pacjentek z rozpoznaniem ciąży w bliźnie po cięciu cesarskim z 39 dostępnych angielskojęzycznych pełnotekstowych opisów przypadków opublikowanych w latach 2010–2020. Pacjentki leczono z zastosowaniem różnych metod. Ocenie poddano najczęściej stosowane metody leczenia, powikłania oraz niepowodzenia terapeutyczne. Z analizy wykluczono przypadki rozejścia się macicy, pęknięcia macicy, ostrego brzucha, nieprawidłowości łożyska, chorób trofoblastycznych, ciąży bliźniaczej oraz zabiegów ze wskazań nagłych. Wyniki: Łącznie analizą objęto 55 pacjentek (39 opisów przypadków), w tym 24 pacjentki leczone metotreksatem (leczenie ogólnoustrojowe u 14, leczenie ogólnoustrojowe metotreksatem i miejscowe chlorkiem potasu u 9 pacjentek oraz leczenie metotreksatem i mifepristonem u 1 pacjentki). Leczenie operacyjne przeprowadzono u 31 kobiet i obejmowało ono: rozszerzenie i wyłyżeczkowanie próżniowe, laparoskopię, embolizację tętnicy macicznej, laparotomię, histeroskopię, technologię HIFU (zogniskowanej fali ultradźwiękowej o wysokiej częstotliwości), wprowadzenie balonu cewnika obustronnie do tętnic macicznych, obliterację tętnicy doprowadzającej klejem fibrynowym oraz cięcie cesarskie. Dwie ciąże w bliźnie po cięciu cesarskim kontynuowano do 35. tygodnia ciąży, w którym wykonano cięcie cesarskie z histerektomią. Ograniczenia badania: Głównym ograniczeniem badania było oparcie analizy na niepotwierdzonych opisach przypadków i seriach przypadków. Potrzebne są większe badania prospektywne dotyczące serii przypadków, porównujące różne opcje i wyniki leczenia. Kolejnym ograniczeniem, które nie pozwoliło na wyciągnięcie ostatecznych wniosków, był brak jednorodności w odniesieniu do metod pomiarów laboratoryjnych, jakości sprzętu ultrasonograficznego i doświadczenia chirurgów. Wniosek: Podsumowując, pomimo braku ustalonego konsensusu dotyczącego postępowania w przypadku ciąży w bliźnie po cięciu cesarskim w piśmiennictwie, z przeglądu aktualnej literatury wynika, że nie ma rozwiązań uniwersalnych, a zatem uzasadnione jest planowanie leczenia zgodnie z indywidualną charakterystyką pacjentki. Ultrasonografia jest cennym narzędziem w diagnostyce i wyborze metody leczenia. Istotne jest również określenie rodzaju ciąży w bliźnie po cięciu cesarskim przed planowaniem leczenia.