Mięsaki macicy to rzadkie i agresywne nowotwory kobiecego narządu rozrodczego. Z uwagi na rzadkość występowania, różnorodność histopatologiczną i zróżnicowanie molekularne tych nowotworów optymalny sposób leczenia pozostaje przedmiotem dyskusji. Podstawą leczenia w dalszym ciągu jest zabieg cytoredukcji, natomiast metody leczenia uzupełniającego nadal budzą kontrowersje. Celem pracy było dokonanie oceny cech klinicznych i histopatologicznych oraz zachowania się nowotworów i schematów ich nawracania u pacjentek leczonych w ośrodku o trzecim stopniu referencyjności w okresie obejmującym 7 lat. Analizą retrospektywną objęto łącznie 427 pacjentek leczonych z powodu raka macicy w latach 2007–2014. U 20 pacjentek rozpoznano mięsaka macicy. Mediana wieku wszystkich pacjentek z rozpoznaniem mięsaka macicy wynosiła 50,5 roku [przedział międzykwartylowy 11,5 (43,5–55)]. Mediana wielkości guza u tych pacjentek wynosiła 5,75 cm [przedział międzykwartylowy 4,38 (4,12–8,50)]. W badanej grupie opisano 5 przypadków mięsaka gładkokomórkowego, 10 mięsaka podścieliskowego, 4 niezróżnicowanego mięsaka macicy oraz 1 przypadek gruczolakomięsaka. Pomimo dysponowania ograniczonymi danymi autorzy przedstawili retrospektywny przegląd przypadków obejmujący okres 7 lat. W celu lepszego zrozumienia biologii nowotworów oraz poprawy skuteczności metod leczenia niezbędne są dane z badań prospektywnych i dalsze analizy.