Opierając się na aktach prawnych, podjęto próbę opisania odpowiedzialności lekarzy za popełniane przewinienia zawodowe. Zawód lekarza od czasów starożytnych podlegał ocenie, co przyczyniło się do stworzenia różnych praw, nakazów i norm. Dopiero Hipokrates, w swych pismach etycznych zawartych w Corpus Hippocraticum, przedstawił treści norm etycznych postępowania lekarza, które do dziś znane są jako przysięga Hipokratesa i wypowiadane przez każdego kończącego naukę lekarza jako ślubowanie lekarskie. Najprawdopodobniej przyrzeczenie to powstało między 420 a 400 rokiem p.n.e. i zawiera zasady etyczne zawodu lekarza, nie zaś prawne. Współcześnie postępowanie lekarskie nie jest wolne od lekceważenia, szkodzenia i wręcz wyrządzania krzywdy chorym. Dlatego powstał system postępowania dochodzeniowego – system ocen dokonywanych przez lekarzy-rzeczników wobec działań oskarżonych lekarzy, osądzanych przez lekarzy-sędziów. W niniejszej pracy przedstawiono zasady, którymi kierują się rzecznicy odpowiedzialności zawodowej i sędziowie na terenie całej Rzeczypospolitej Polskiej. Przytoczono również w całości tekst przysięgi Hipokratesa. Dziś, gdy dokonują się tak duże zmiany w sposobach leczenia, w pozyskiwaniu nowych leków, gdy wygoda życia zdrowych narzuca lekarzom przeprowadzanie eutanazji czy aborcji, warto odwołać się do etosu naszego zawodu, aby wykonywać go zgodnie z zasadami moralnymi, a więc w sposób godny.